κοβιντοΧριστούγεννα πέρα-για-πέρα!

 

(Τρίγωνααααα, Κάλαντααααα, μες την γειτονιάααααα).....Σουτ!!

Αα, ναι, ξεχάστηκα. Ακυρώθηκαν τα κάλαντα φέτος.. 

Με αυτή την σκέψη ξύπνησα σήμερα....

Το λέω και νομίζω ότι είμαι μέρος κάποιων φουτουριστικών, ταλαίπωρων ηρώων σε κάποια μίζερη κι απαισιόδοξη ιστορία ενός δυστοπικού βιβλίου ..
Ακυρώθηκαν τα κάλαντα φέτος. Οπως ακυρώθηκαν και οι αγκαλιές. 
Και οι συναθροίσεις. Και οι εκκλησιασμοί. Και τα πήγαινέλα. 
Δεν ακυρώθηκαν, λέει, όμως τα Χριστούγεννα εντελώς. Οχι. Αφήνουμε τα ψώνια για να ..κρατήσουμε την Αγορά. Αλλά, είπαμε, χωρίς πήγαινέλα. 
Δεν έχω αντίρρηση με το άνοιγμα των καταστημάτων. Αντιθέτως, πάλι καλά, να κινηθεί λίγο η αγορά, να 'κρατηθούν' όσα περισσότερα σπίτια.
Μα όλα τ'άλλα;..

"Δεν θα πουν τα παιδιά αύριο τα κάλαντα;;" ρώτησε το έτερον-ήμισυ. "Κι αν μας χτυπήσουν το κουδούνι;" 
-"Δεν θα μας χτυπήσουν το κουδούνι. Δεν θα πουν κάλαντα φέτος τα παιδιά"..

Οχι ότι δεν ήξερε την απάντηση, ή ότι δεν την φανταζόταν από βδομάδες τώρα. 
Αλλά είναι η συνειδητοποίηση της θλιβερής κατάστασης...

Είναι κι εκείνη η λέξη που τριβελλίζει στα αυτιά μου και το μυαλό μου και με θλίβει ακόμα περισσότερο.... "Ιδρυματοποίηση".....
...για τα παιδιά... 

Τα κινητά και τα σημερινά μέσα δικτύωσης και εφαρμογών είχαν φέρει ούτως ή άλλως τα πάντα τούμπα.. 
Τώρα, με το μάντρωμα στους τέσσερις τοίχους, μόνο χειροτερεύει....
"Πάμε μια βόλτα να περπατήσουμε μέχρι την τάδε πλατεία και γυρίζουμε;" / "Ελα μαζί μου ως το σούπερμάρκετ, έτσι να σε φυσήξει λίγος αέρας" / "Βγες λίγο έξω, όπως είσαι με τη φόρμα, να κάνεις ένα γύρο το τετράγωνο μόνο να σε δει ο ήλιος" ...κτλ..
Ολα έχουν την ίδια απάντηση: "μπααα, βαριέμαι τώρα".. 
Μετά από ένα μισάωρο εξαντλητικής επιχειρηματολογίας στο 'γιατί να έρθουν μαζί' (είναι και 'μεγάλα' παιδιά πια..), καταφέρνουμε να πείσουμε τον ένα από τους δυο την φορά..
Κάτι είναι κι αυτό λέμε....

Το μυαλό παλεύει να διορθώσει την πεσμένη διάθεση..

Οι σκέψεις διαδέχονται η μία την άλλη πολύ πιο γρήγορα από την δακτυλογράφηση....

κορόνος-παντού;.., προστασία.., μέτρα,..προφύλαξη,.... υπερβολή;... απώτερος σκοπός, ... κοινωνική αποστασιοποίηση,... διδαχή της μη-επαφής,.. διδαχή του 'αγαπάω=μένω μακριά',... κίνδυνος,... όφελος;...υγεία...
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα.... Υπερβολή; ή Απαραίτητα; Προσωρινά;....
..Ισως σε όλα..... 


Ισως είναι και μια ευκαιρία για εναλλακτικές λύσεις...
Να, σήμερα για παράδειγμα εμείς πάντως πήραμε τηλέφωνο τις γιαγιάδες και είπαμε τα κάλαντα, με βιντεοκλήση (χάριν σ'εκείνες τις μονδέρνες εφαρμογές που λέγαμε πιο πάνω...).
Εδώ επίσης να αναφέρω, ότι οι γιαγιάδες έχουν πάρει μάστερ σε ό,τι κλησο-βιντεο-βάιμπερ-μέσσεντζερ-σκάιπ-κτλ υπάρχει εκεί έξω!!

Και ναι. Θα φάμε μαζί γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι. Απλές συναθροίσεις αγαπημένων προσεκτικά και με δόσεις. Πρώτα οι μεν, μετά οι δε, ύστερα οι άλλοι....

κοβιντο-κατάσταση (εντελώς τυχαίο; παράδειγμα)
Στα θετικά: μου έφεραν το καινούριο πλυντήριο πριν απο λίγο (μέρες που βρήκε το άλλο να χαλάσει!! Πάντα εν μέσω γιορτών χαλάνε όλα!), και οι μαγαζοντιλιβεράδες δεν μπήκαν μέχρι μέεεεεσα στο σπίτι να τα κάνουν χάλια. Γιου-χουυ, την γλύτωσαν τα χαλιά.
Στα αρνητικά: φάση 'κάντο-μόνος-σου'. Θα τα κάνει χάλια το έτερον-ήμισυ κάνοντας την εγκατάσταση.
(μύχιες σκέψεις) : ώρα να του δίνω. "Κάτι ψώνια ξέχασα κι όταν τελειώσεις αγάπη μου, γυρίζω". ...(χιχιιιιχιι)...

Τελικά άμα δεν κάνουμε και λίγη πλακίτσα και δεν γελάσουμε με τα χάλια μας, δεν περνάει η ζωή.
Και μάλλον αυτό είναι τελικά που με πειράζει το περισσότερο: δεν χαμογελάμε. Κι αν χαμογελάμε, δεν φαίνεται!

Για αυτό, χαρίζω ένα πλατύ κι ανοιχτόκαρδο, χαμόγελο! Ξέρετε, από εκείνα που χαμογελούν και τα μάτια!

Και ακουμπάω αυτό εδώ για όλους μας. Χαρείτε το!

Συμβουλή: παίξτε το βίντεο, γελάστε χωρίς λόγο και πάρτε τηλέφωνο όλον τον κόσμο να τους ευχηθείτε!!
Ετσι!


Ναι. 

Με ΤΕΤΟΙΑ διάθεση, εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! 

Υγεία, 

Αγάπη, 

Κουράγια και 

Καλή Διάθεση!

Και Χαμόγελα!!