απογευματινές, κιθαρίσιες νότες

Σαββατοαπογευματάκι, χαλαρωμένοι στο μπαλκόνι απολαμβάνουμε το σούρουπο..

Πάει κι η σημερινή μέρα. Κλείνουμε ένα κεφάλαιο σήμερα αφήνοντας πίσω μας τις εξετάσεις αγγλικών.

Παλιά γειτονιά, γλυκιά ηρεμία και μερικές, κιθαρίσιες νότες από παραδιπλανό παράθυρο..

Όμορφη βραδιά, καλή παρέα..

 

Τα πιτσικόκια μέσα παίζουν ντέρμπυ μεταξύ τους και με φίλους στο πλέιστέισιον.. 

Τόσες μέρες το περίμεναν και ανυπομονούσαν, χαλάλι τώρα, ας το χαρούν.

Εφερα το ταβλάκι να παίξω με το έτερον-ήμισυ και πάλι τα μέτραγα ένα-ένα τα κενά και γέλαγε..

Ψιλή κουβεντούλα και πρόχειρο μεζεδάκι..

Έτσι απλά, καθημερινά..

Μικρές στιγμές -από εκείνες που ξεχνιούνται σαν ασήμαντες, αλλά σε κρατάνε γερά στα δύσκολα...

Καλό βράδυ..

Έτσι, για μια καλησπέρα

          

Καλησπέρα λοιπόν! Ετσι πέρασα.

Να πω ότι είμαι εδώ. Ότι είμαι καλά. 

Κι ας είμασταν χαμένοι όλοι μας μεταξύ δουλειάς (πολλής δουλειάς!), διαβασμάτων των μικρών (κι ας μην είχαν σχολείο) και σπιτοδουλειών..

Λίγο χρόνο ξέκλεψα από το κομπιούτερ που γενικά έχουν υιοθετήσει τα μικρά για τα ιντερνετικά τους μαθήματα, Να πω είνα 'γεια!! Τι κάνετε εσείς;' 

Πόσο περίεργα τα περάσαμε όλοι, αλήθεια..

Και τώρα, επιστροφή σε μια ..μουδιασμένη πραγματικότητα..

Ασταμάτητη δουλειά γραφείου από το τραπέζι της τραπεζαρίας, κουβεντούλες για καλοκαιρινές διακοπές στο χωριό, μπερδεμένες με τις τελευταίες επαναλήψεις πριν τις εξετάσεις των ξενόγλωσσων διπλωμάτων..

Τελειώματα σχολείων, απόηχος αποχαιρετιστήριων εκδηλώσεων..  

Κι επιτέλους, τα διαβάσματα κι οι εξετάσεις για λίγες μέρες ακόμα, μέχρι τέλος του μήνα είναι και μετά τέλος. Μετά, ξένοιαστα παιχνίδια. Για τα πιτσικόκια, έστω.. 

Εμείς, θα περιμένουμε τις διακοπές μας..

Μέχρι τότε, θα απολαύσουμε λίγο παγωτό, λίγο ήλιο και μπόλικη οικογενειακή πιτσικοπαρέα να ζουζουνίζει εν μέσω τηλε-εργασίας......