Αγκαλιάζοντας τον ρυθμό της ζωής

Λίγες μέρες μόλις πέρασαν από τα κλεισίματα των σχολείων και των εξετάσεων και ήδη μοιάζουν τόσο μακρινά.. 

Ξέρεις γιατί; Γιατί μεγάλωσαν κι άλλο! Γι' αυτό. 

Μεγάλωσαν πολύ και γρήγορα. 

Χμ. Η Λογική κοιτάει στραβά και με μισό μάτι αυτά τα λόγια.. Μα ναι.. Πώς γίνεται δύο παιδιά να μεγαλώσουν τόσο απότομα σε τόσο λίγες μέρες; 

Και μετά τα μάτια, απαντούν: "Μα, κοίτα τα.".. Νεαροί πια και οι δύο!

Ο ..μικρός τελείωσε (κιόλας;) το γυμνάσιο!
Η αποχαιρετιστήρια γιορτή του σχολείου είχε όλες τις τιμές! 
Στην παράδοση του Απολυτηρίου μία από τις καθηγήτριες που είχαν, είχε μια όμορφη κουβέντα να πει για κάθε έναν τους, που σηκωνόταν να παραλάβει το χαρτί.
Τα λόγια της έδειχναν έναν σεβασμό αληθινό, για το κάθε ένα παιδί -(όχι πλαστό, θεατρικό, για τις εντυπώσεις της βραδιάς)..
Αναφερόμενη σε ενδεικτικά παραδείγματα κάθε φορά, μάθαμε ότι έχουν ωριμότητα, σεβασμό, είναι ευαισθητοποιημένα, με σωστή κρίση και σοφές αντιδράσεις στα δύσκολα.
Και κάθε γονιός συγκινούταν και κορδωνόταν από περηφάνια -ο καθένας για το δικό του παιδί.
Ενα νεαρούδι, που... που από του χρόνου θα είναι Λύκειο!...

Κι ο μεγάλος;
Ολοκλήρωσε τις Εξετάσεις Πανελληνίων και αποχαιρέτησε το σχολείο του με μια γιορτή και θεατρικό που έστησαν εξ'ολοκλήρου συμμαθητές του! Σενάριο, διάλογοι, θεατρική παρουσία, μουσική υπόκρουση, όλα εκείνοι!
Ναι, ήταν καλοδουλεμένο όλο και μια όμορφη ιστορία.
Τ' άτιμα!! Πώς κατάφεραν 'σκουπιδάκια στα μάτια' ολωνών μας...

Ο νεαρός μας μεγάλωσε.. Σωστό αντράκι. 
Ανυπομονεί για το επόμενο βήμα των σπουδών (καλά τα πήγε και στους βαθμούς)...

Κι εμείς, οι γονείς του, εδώ. Να γινόμαστε όλο και περισσότερο θεατές της ζωής του.. 

Τελικά, καλά τα λέει το τραγούδι..
"Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω..
Φταίει η ζωή που είναι μικρή..."

Προς το παρόν, ας απολαύσω με μια μπυρίτσα την απαλή, ροκ μουσικούλα που ακούγεται από διπλανό μπαλκόνι κι ας αγναντεύσω το καλοκαιράκι που (επιτέλους) ξεδιπλώνεται..
Κι οσονούπω, με το έτερον-ήμισυ, θα ..ξαναγυρίσουμε και θα ξαναθυμηθούμε των νιάτων μας, το 'λίγος ήλιος, λίγη θάλασσα και τ' αγόρι μου'!... 
Ε;

...Αχ, αυτός ο κύκλος της ζωής......