σχολική εκκαθάριση ψυγείου

Κυριακή της 'σχολικής' εκκαθάρισης του ψυγείου σήμερα.

Εκεί, στην πόρτα του ψυγείου εγώ, τα γραφεία και ντουλάπια τους τα πιτσικόκια..

Δώσαμε πια και τις τελευταίες εξετάσεις Προφορικών και στην άλλη γλώσσα και τελειώσαμε.

Είναι καιρός που εμείς στην πόρτα του ψυγείου μας δεν έχουμε λογαριασμούς ή λίστες με ψώνια, αλλά τα προγράμματα των εξετάσεων των ξένων γλωσσών.

Τάδε μέρα ο ένας, γραπτά στο τάδε δίπλωμα, στο τάδε σχολείο, τάδε μέρα ο άλλος προφορικά στο τάδε δίπλωμα στην άλλη γλώσσα κτλ..

Επί 10μέρες έδινε μια ο ένας, μια ο άλλος, και από κάτι, οπότε για μην χάσουμε τίποτα, τα τοιχοκολλήσαμε στο ψυγείο (απλωθήκαμε και λίγο στην τροφοθήκη δίπλα, γιατί ήταν πολλά) και μαρκάραμε με διαφορετικό χρώμα στάμπιλο τις εξετάσεις του καθενός. Και όλα ξεκάθαρα με μια ματιά.

Τέλος όλα τώρα, δεν χρειάζονται πια.

-'Να τα πετάξω;' με ρώτησε το έτερον ήμισυ.

-'Οχι!' πρόλαβα να απαντήσω. 'Θα τα μαζέψω εγώ'.

Ενα μάτσο χαρτιά, που όμως κρύβουν πίσω τους όλον εκείνο το χρόνο διαβασμάτων, γνώσεων, άγχους, αγωνίας, τρεξιμάτων, διαδρομών..

Ολες εκείνες οι στιγμές προετοιμασίας προς το εξεταστικό κέντρο -το άγχος τους πριν μπουν, και τα δικά μας λόγια και προσπάθειες να χειριστούμε και να απαλύνουμε τις έννοιες τους..

Γονείς -όλοι με το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι, και παιδιά σε 'πηγαδάκια' με χαρτιά στα χέρια να μιλάνε χαμογελαστά κι έντονα.

Ωρες αναμονής έξω μετά, περιμένοντας να δει ο καθένας το δικό του πιτσικόκι, ελπίζοντας να το δει να τρέχει προς τα έξω χαμογελαστό, χαρούμενο που τα πήγε καλά και που 'πάει-κι-αυτό-τώρα-ξεμπέρδεψα'..

Κι εκείνη η στιγμή, που το βλέπεις από μακριά να βγαίνει -και να μην μπορείς να καταλάβεις ακριβώς, αλλά τελικά όλα καλά πήγαν.

Και μετά η βόλτα για παγωτό με βάφλα, η έξοδος με φίλους..

Τα ξεκολλούσα ένα-ένα προσεκτικά..

Να, κι οι προηγούμενοι βαθμοί του τετραμήνου από πίσω.. 

Να και το εβδομαδιαίο, σχολικό πρόγραμμα του Ζουμ.. 

Όλα εκεί ακόμα. Δυνατοί τελάληδες του πιο παράξενου, απρόσμενου κι ανατρεπτικού σχολικού τριμήνου ever..

Μα πώς είναι δυνατόν να τα πετάξω..; 

Τα χώρισα σε δύο 'ντάνες', καθεμιά για το καθένα πιτσικόκι, και τα έβαλα όλα μαζί με το φετινό Απολυτήριό τους. 

Ακόμα κι αν ποτέ κανείς δεν ξανανοίξει αυτά τα ντοσιεδάκια, αυτά τα φύλλα, θα είναι πάντα εκεί, πιθανοί ενθυμητές αυτής της πρωτόγνωρης χρονιάς..

Κοίτα!

Να κι η πρόσκληση στο πάρτυ αποφοίτησης του μικρού πιτσικόκου! -για την Τετάρτη που μας πέρασε.

Ήμασταν όλοι εκεί. Στις μεγάλες σχολικές αυλές, σε μια υπέροχη γιορτή αποχαιρετισμού του Δημοτικού!

Από του χρόνου, κι ο μικρός πιτσικόκος πια Γυμνάσιο!

Και όλοι οι δάσκαλοί τους φέτος φρόντισαν να μας συγκινήσουν και να μας χαρίσουν μια από τις πιο δυνατές βραδιές της σχολικής φετινής χρονιάς..

Με ένα καταπληκτικό βίντεο-συρραφή όλης της διαδρομής τους στο δημοτικό, με φωτογραφίες, στιγμές, γιορτές, εκδρομές..

Με τον προσωπικό τους λόγο ο κάθε δάσκαλος για το κάθε τμήμα του, τα 'δικά του' παιδάκια, --που δεν άφησαν κανένα γονιό τελικά ασυγκίνητο..

Με τα μοναδικά αναμνηστικά και την υπόσχεση για μια μελλοντική συνάντηση..

Και με την φοβερή μουσική και φαγητό, γιατί -σοβαρά τώρα- πάρτυ δίχως μουσική δεν γίνεται! :)

Βγήκαν τις τελευταίες τους αναμνηστικές δημοτικό-φωτογραφίες και χόρεψαν μέχρι τελικής πτώσης!

Και κάπως έτσι, την Τετάρτη που πέρασε, αργά το βράδυ στο κλείσιμο του πάρτυ, περάσαμε όλοι το κατώφλι της ζωής του Δημοτικού, αφήνοντας πίσω μας τα πιο ξένοιαστα κι ανέμελα παιδικά χρόνια..

Κυριακή πρωί..

Και το 'ξεκαθάρισμα' της πόρτας του ψυγείου, με σφιγμένη καρδιά μετατράπηκε σε ένα δεύτερο αποχαιρετιστήριο.. Και μια προοπτική, για μια νέα αρχή.

Δύο νέα κεφάλαια ξεκινάνε και νέα μονοπάτια θα χαραχτούν από δω και πέρα. Ένα του Λυκείου και ένα ακόμα του Γυμνασίου θα ανοίξουν μπροστά τους, με νέους στόχους και διαδρομές.

Προς το παρόν, ας απολαύσουμε όλοι την ξεγνοιασιά -και την ηλιόλουστη ανία- του καλοκαιριού, ξαναγεμίζοντας δυνατά τις μπαταρίες μας με ήλιο, ενέργεια και καλή διάθεση.

Λοιπόν, τι λέτε; 

Ξεκινάμε με παγωτάκι, θάλασσα και μετά μια καλή ταινία;