Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

στη γιορτή σου





Ήταν μια μέρα σαν αυτές. Σαν χθες, του Αγίου Δημητρίου.
Που άνοιγε το σαλόνι μας κι ολόφωτο από φυσικό φως και καθαριότητα, ξεπρόβαλλε μπροστά μας, έτοιμο, για την ονομαστική γιορτή.
Θα ερχόταν όλη η οικογένεια! Ο παππούς Αντώνης κι η γιαγιά Αγγέλα, διάφοροι θείοι και θείες, φίλοι των γονιών.
Ολη η μέρα περνούσε με ετοιμασίες όλων των ειδών: στην κουζίνα προετοιμασίες και μαγειρέματα, στην αυλή τραβήγματα των τραπεζο-καρεκλών --να χωρέσουμε όλοι, μήπως έχει καλό καιρό και κάτσουμε έξω.
Και τηλέφωνα.
Κι ήταν τότε, που δεν υπήρχαν κινητά ή ασύρματα, και το -ένα- τηλέφωνο του σπιτιού, εκείνο με το στρογγυλό καντράν και το 'κατσαρό', κοντό καλώδιο του ακουστικού, χτύπαγε για να τ'ακούσουμε όλοι 'Ντρρριιιιιννννν!'
Και τρανταχτές, χαμογελαστές φωνές που δέχονταν ευχές.. 'Ναι, εδώ είναι, κάτσε να σου τον φωνάξω! Ελα Δημήτρη! Η Ευτυχία είναι από το χωριό, να σου ευχηθεί!'..
Και κάπου εκεί, μπλεκόμασταν κι εμείς στα πόδια τους, να ζουζουνίζουμε, να χαζεύουμε και να παίζουμε στο ανοιχτό κι ολόφωτο σαλόνι μέχρι να 'ρθει ο κόσμος  -γιορτή σήμερα ντε!, να μιλάμε κι εμείς στο τηλέφωνο με συγγενείς μακριά, να χαιρόμαστε το κλίμα της μέρας.
Και μοσχοβόλαγε το σπίτι σπιτικές, μαγειρευτές μυρωδιές, που προορίζονταν για το βράδυ..



Και τα χρόνια πέρασαν.. Κι 'ήρθε' ο μικρός μας πιτσικόκος που πήρε τ'όνομά του --κι άλλα πολλά (!)...
Κι ήταν διπλή η γιορτή...Και οι ευχές..
Κι ήταν οι στιγμές που όλα ήταν με διάπλατα χαμόγελα.. Δυο σπίτια μ' ολόφωτα σαλόνια και πλούσια σ' αγκαλιές κι αγάπη..




...

Μα οι καιροί πέρασαν... Και τα 'φερε έτσι, που το ένα σπίτι σώπασε.... 
Κι είναι μια τέτοια μέρα, που το μοναχό σαλόνι σιωπά, εκεί, μαζί με το καντηλάκι του..
Και η γιορτή δεν είναι πια διπλή.. Και οι ευχές φέρνουν μαζί και τη μνήμη εκείνου, του αγαπημένου μας, μια μνήμη -ή μάλλον πολλές, που σφίγγουν τα μέσα μας..

Σαν χθες Γιόρταζες...

Κι εμείς 'ανοίξαμε' το σπίτι, φωτίσαμε τα σαλόνια, μαγειρεύαμε όλη μέρα, απαντούσαμε σε τηλέφωνα και το βραδάκι μαζευτήκαμε στην βεράντα μας πια όλοι μαζί, και γεμίσαμε πάλι με χαρές το σπιτικό μας, και μ' ευχές και αγκαλιές τον μικρό πιτσικόκο!
Κι όπως όλα τα χρόνια, η γιορτή αυτή θα ..συνεχιστεί για μια-δυο μέρες ακόμα, μέχρι και την 28η, που γιορτάζει κι ο υπόλοιπος κόσμος!..


Μα εκεί, κάπου ανάμεσα στις γιορτινές μουσικές, κάπου εκεί ανάμεσα στις ευχές, πάλι μας έλειπες πολύ..

. ♫..Μέτρησα τα αστέρια, όμως κάποια λείπουνε.. ♫....





13 σχόλια:

  1. Αγαπημένη μου Σμαραγδούλα πόσο καταλαβαίνω αυτό σου το συναίσθημα.
    Είναι θλιβερή, είναι τραγική μια απώλεια, είναι η χαρά που παίρνει μαζί της είναι η ανεμελιά που φεύγει, είναι πολλά τα κατάλοιπα που αφήνει, όμως νομίζω πως είσαι τυχερή που υπάρχουν νέα άτομα στη ζωή σου, και κάπως έτσι οι γιορτές και οι όμορφες μέρες συνεχίζονται.
    Να τον θυμάστε με αγάπη, μα να ζείτε την κάθε στιγμή σαν κάθε μέρα να είναι γιορτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα fish eye!
      Χαίρομαι που τονίζεις το πρίσμα του 'τυχερή για τα νέα άτομα' -ήτοι τον πιτσικόκο μου (το χρειαζόμουν η αλήθεια είναι..)
      Ναι, έχεις δίκιο: έτσι ακριβώς είναι που οι γιορτές και οι όμορφες μέρες συνεχίζονται..

      Ευχαριστώ πολύ :)
      Χρόνια πολλά και για αύριο!


      Διαγραφή
  2. Εδώ γιορτάζουν οι Δημήτριδες, ναι, Σμαραγδούλα μου, γιορτάζουν και αυτοί που δεν είναι μεν κοντά μας, αλλά είναι και θα είναι πάντα στις καρδιές μας!
    Το έθιμο να παίρνει ένα απ' τα παιδιά μας, το όνομα του παππού αυτόν τον σκοπό έχει...να μη πεθαίνει ποτέ η θύμηση!
    Χρόνια πολλά στον νεότερο σας Δημήτρη με ευχές να είναι πάντα άξιος του παππού του!
    ΑΦιλάκια και να τους χαίρεστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έχεις δίκιο Άιναφετς.. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που πάντα μου άρεσε αυτό το έθιμο της ονομασίας από την μία γενιά στην επόμενη..
      Ευχαριστώ πολύ και για την ευχή σου ..(πολύ με συγκίνησε..)

      Να είσαι καλά, να χαίρεσαι κι εσύ την οικογένειά σου!

      Διαγραφή
  3. Έτσι είναι Σμαραγδούλα μου, θυμόμαστε κάθε μέρα τους απόντες μα αυτές τις μέρες της γιορτής που η μνήμη ξυπνά όμορφες αναμνήσεις, αγγίζει κάθε χορδή της καρδιάς μας.
    Κι αν δεχτούμε την παροιμία του λαού "σόι πάει το βασίλειο" ο μικρός Δημήτρης είναι ο κρίκος της συνέχειας στην οικογένεια.
    Κι ο παππούς από κει ψηλά θα τον φροντίζει.
    Να είναι γερός και καλότυχος στη ζωή του και σεις να τον καμαρώνετε
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αννίκα :)
      Ετσι είναι, όπως λες..
      Να είναι γερός ο πιτσικόκος μας --να τον καμαρώνουμε, να, όπως εχθές στις παρελάσεις.. (Πολύ θα τον χαιρόταν κι ο παππούς του..)

      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  4. Θα σταθώ στον Δημήτρη τον νεότερο και θα ευχηθώ χρόνια του πολλά!
    Να είναι πάντα καλά και να τον χαιρόσαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο καλύτερο 'στάθηκες'..
      Γιατί ο νεότερος, είναι όντως μια νεότερη version του παππού του (του πήρε το όνομα, του πήρε και μπόλικες 'χάρες'...) ;)
      Ευχαριστώ!

      Καλό σου βράδυ :)

      Διαγραφή
  5. Αχ βρε Σμαράγδα μου! Πόση συγκίνηση κρύβει αυτή σου η αναφορά. Στην εμβληματική γιορτή του πατέρα στο σπίτι. Εκείνη την εποχή. Μια ημέρα, με το δικό της χρώμα και ύφος, που την θυμόμαστε όλοι με τα χαρακτηριστικά της.
    Εγώ, πέρα από την σεβαστή μνήμη, θα σταθώ στον απόγονο! Στον Δημήτρη τον νεαρό. Αυτόν που συνεχίζει το φιτιλάκι εκείνης της ζωής και παρουσίας. Και αυτή είναι η συνέχεια της ζωής.
    Είναι κοντά σας και κοντά μας σε τέτοιες στιγμές. Δίνοντας άλλη μορφή και συνέχεια στη δική του παρουσία.
    Τις ευχές μου καλή μου φίλη ολόψυχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα καταφέρνεις να διακρίνεις το κλίμα και τα συναισθήματα πίσω από τις λέξεις, Γιάννη μου..
      Και αγκαλιάζω με αγάπη τις ευχές σου, αλλά και τα λόγια σου 'συνεχίζει το φυτιλάκι εκείνης της ζωής και παρουσίας' ...

      Είναι 'κοντά μας' τέτοιες στιγμές -ναι, είναι όμορφη σκέψη αυτή.. Είναι συχνές όμως οι φορές, που τότε είναι που νιώθουμε ακόμα πιο έντονα την απουσία του...

      Απ'την άλλη, ο μικρός Μητσάκος μας, θυμίζει σε πολλάααα τον παππού του.. :)

      Ευχαριστώ για όλα :)
      Καλό σου βράδυ..

      Διαγραφή
    2. Εγώ σε ευχαριστώ για την ευγένεια των λόγων και των συναισθημάτων σου την καθαρότητα. Αφουγκράζομαι ότι λες όσο δεν μπορείς να φανταστείς.

      Διαγραφή
  6. Το πιστεύεις, τέτοιο εορτασμό δεν έζησα. Παιδί χωρισμένων...
    Ας το καλό ... σκέφτηκα τη μαλούμα μου... άσχετο καθώς μετρούσα μαζί σου αστέρια ...
    Να χαίρεσαι τον μικρό πρίγκιπα Δημήτριο τον β΄
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ..Μετρώντας αστέρια κι εσύ...


      Πάντως, κοίτα, κι εμείς παραλίγο να μην έχουμε τέτοιους εορτασμούς, κι ας μην ήταν χωρισμένοι. Βλέπεις, ευτυχώς ο πατέρας μου είχε ένα ..κλασσικό όνομα με γιορτή. Γιατί η υπόλοιπη φαμίλια ..άστα.. (βλ. δικό μου:) )

      Ευχαριστώ για τις ευχές για τον Δημήτριο τον β' :)
      Καλό σου βράδυ! -μέρα εκεί στα Μοντρεάλια!!
      :)

      Διαγραφή