Αγαπημένε Αγιε Βασίλη

Απλώνω συμμετρικά το χαρτί, τυλίγω και διπλώνω με προσοχή το δώρο του Αη-Βασίλη.

Αυτό το δώρο έχει ξεχωριστό, μοναδικό περιτύλιγμα και κορδέλα, δεν είναι σαν όλα τα άλλα. Γιατί αυτό είναι το δώρο του Άγιου-Βασίλη.

Αυτό που αφήνει κάτω από το δέντρο όταν δεν τον βλέπουν, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Κι έχει μέσα πάντα και το γράμμα του. Απάντηση στο γράμμα που του έγραψαν.
Με 'ειδικό' φόντο και φυσικά την δική του 'αγιο-βασιλιάτικη' σφραγίδα, πάντα τους γράφει μια καλή κουβέντα, μια πολύτιμη συμβουλή ή κι εξηγήσεις, γιατί δεν 'μπόρεσε' να φέρει το δώρο που ζητήθηκε...

Μου αρέσει αυτό το παραμύθι που παίζω τόσα χρόνια με τα μικρά...
(Την 'πεζή' πραγματικότητα δεν την γλυτώνουν στο μέλλον.. Ας ζήσουν το παραμύθι τους τώρα που είναι ακόμα παιδιά.. Αν όχι τώρα, πότε;)

Ο μικρός φέτος ήταν σε μια κρίσιμη καμπή.. Να συνεχίσει να πιστεύει...; ..ή μήπως κατάλαβε επιτέλους τα παιχνίδια των μεγάλων;
Κατάλαβε;..  Ακόμα έχει τις απορίες του..
'Μα πώς να το αφήνετε εσείς;; Γίνεται; Δεν γίνεται. Αφού κοιτάζω συνέχεια, και δεν το κάνετε εσείς! Πώς;!'..
Λίγο το ..δούλεμα του μεγάλου, λίγο μια 'νέα' χριστουγεννιάτικη ταινία που τα έκανε όλα πιο πιστευτά, και πάμε ξανά.
Έγραψε και γράμμα. Κι είχε την αγωνία, αν θα το πάρουν τα ξωτικά έγκαιρα, ή μήπως άργησε..

Τι όμορφα που είναι αυτά τα παιδικά γράμματα..
Είναι η στιγμή που του ανοίγουν την καρδιά τους, και του λένε τα πιο κρυφά τους 'θέλω'.. Είναι η στιγμή του δικού τους απολογισμού. Και μερικές φορές μοιάζουν με παράθυρο στην ψυχούλα τους..

Φέτος του έφτιαξε κάρτα-γράμμα.
Κρύφτηκε σε μια γωνιά να μην βλέπουμε τι ακριβώς κάνει, πήρε μολύβια και χρώματα κι ετοίμαζε.
Ζωγράφισε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, του έβαλε δώρα από κάτω, κι έγραψε ευχές, αστεράκια και καρδούλες..  Έγραψε το γράμμα του μέσα στην κάρτα του και το άφησε καρτερικά στο γραμματοκιβώτιο --(γιατί και από εκεί τα μαζεύουν τα ξωτικά...)

Και τώρα που πήγαν όλοι για ύπνο, ..η ξωτικιά-μαμά, ετοιμάζει τα δώρα. Αυτά που θα 'φέρει' ο Αγιος-Βασίλης.. (Ίσως για τελευταία φορά φέτος...).
Απλώνω συμμετρικά το χρυσοπράσινο χαρτί και τυλίγω με προσοχή το δώρο. Βάζω μέσα και το γράμμα-απάντηση του Αγιου-Βασίλη στον μικρό.
Ένας μεγάλος, διπλός κόμπος για τελείωμα, κι έτοιμο! 

Χωρίς 'χο-χο-χο'.
Αλλά με ζεστό χαμόγελο και σπινθηροβόλα ματιά, εύχομαι από καρδιάς Καλή Πρωτοχρονιά!